Nevermind'a
Neden hep saçma anlarda gelir aklıma
Yaptığım bunca suç, hata?
Bazen uzaktan bakmayı denerim kendime
Ama başaramam asla
Çünkü ben zaten ufalmış, kaybolmuşum
Kan nehrinin derinliklerinde
Kaçsam nafile, çok uzaklara
Bazen yeşilliklerde kaybolmayı yeğlerim
Çünkü yeşili özler insan, hayatın alaycı griliğinden kaçıverir
Ve işte sığındığım o yeşilliği
Daha da yeşil yapayım derken
Fosforlu bir renk çiçek gibi
Bozmuşum bilmeden o ahengi
Ne hakkım vardı buna, bilemem
Bazen çiçeklerin de burnu akar ve sümük beyinlerini tıkar
İşte o anlarda gelir belki de aklıma yaptığım bunca suç, hata
Şimdi görüyorum ki, hepsi boş, palavra
Geçmiş güne ne lanet ne de dua
Bir işe yarar insan melek olup uçunca
Cehennemin en ücra köşelerinde bile
Hatırlanır o kırmızı şarap gibi tatlı ama acı hatıra
Şimdilerde yeşil olma çabasındayım,
Belki çoktan kaybettim rengimi
Hatta beynimi
Ama ne de olsa
Bilirim, alır beni götürür yeşillikler
Ben ne kadar boyansam da..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder